Lasy namorzynowe. Na drugą stronę lustra
Czy byłeś kiedyś w Azji Południowej, Afryce Wschodniej, Australii lub Oceanii? Jeśli tak, to z pewnością masz szczęście, ponieważ widziałeś wiele piękności dzikiej przyrody.
Ale masz podwójne szczęście, jeśli zobaczysz lasy namorzynowe w tych niesamowitych miejscach. Nasza zielona planeta jest bogata w cuda natury, jednym z takich cudów są namorzyny.
Unikalny ekosystem namorzynów przynosi korzyści zarówno królestwu zwierząt, jak i światu ludzi. Ponadto te dziwne lasy mają wyjątkowe, mistyczne piękno.
Ludzki umysł uparcie dąży do stereotypów myślenia. Drzewa muszą rosnąć na twardym gruncie z głębokimi korzeniami. Ale są rośliny, które zapuszczają korzenie tam, gdzie chcą, a nie tam, gdzie jest to akceptowane, zgodnie z ogólnymi wyobrażeniami.
Namorzyny wybierają specjalne obszary w morzu, gdzie fale nie są zbyt silne, a woda nie jest zbyt słona. Ale co z korzeniami? Korzenie drzew znajdują się nad lądem, korzenie zasilane są powietrzem i słoną wodą – tak wygląda dziwny i tajemniczy świat lasów namorzynowych.
Surrealistyczne pejzaże tego świata mimowolnie przywołują skojarzenia z Looking Glass z opowieści Lewisa Carrolla. Kto żyje w tym bajkowym świecie? Może spotkasz tam Białego Królika i inne postacie z filmu Po drugiej stronie lustra?
Ze względu na swoje szczególne położenie, między lądem a wodami głębinowymi, namorzyny zapewniają schronienie zarówno ptactwom lądowym, jak i wodnym. Trudno sobie wyobrazić las wyrastający z morza, w którym żyją, współdziałając ze sobą małpy i krokodyle, kraby i papugi. Ale fantazja natury jest bogatsza niż fantazja człowieka. Takie lasy istnieją. Lasy, w których pająki tkają swoje gigantyczne pajęczyny, węże polują na żaby, a dziwne ptaki budują swoje gniazda.
Delfin może zajrzeć do tego wspaniałego świata, a czasem tygrys bengalski, ponieważ jest drapieżnikiem. Ale co z mężczyzną? Jak wchodzi w interakcję z tajemniczym światem lasów namorzynowych?
Namorzyny to specjalny, unikalny ekosystem, który współdziała z innymi systemami naturalnymi na naszej planecie. Człowiek jest również częścią globalnego ekosystemu planetarnego. Działając niewłaściwie w tej złożonej, naturalnej strukturze, człowiek krzywdzi sam siebie. Ludzie wycinają namorzyny, aby łatwiej było łowić krewetki i kraby, na korę i drewno drzew. Jak namorzyny mogą reagować na te działania? Las nie zareaguje odwetowym zniszczeniem. Ale namorzyny mogą nie chronić człowieka przed destrukcyjnymi działaniami ich rodzimego żywiołu morza.
W 2004 roku wyspę Sri Lankę pokryło potężne tsunami, które zmiotło wszystko na swojej drodze. Ten żywioł przenosił do oceanu całe wioski wraz z ich mieszkańcami. Były to wioski, których mieszkańcy wycinali namorzyny.
Okazało się, że te mistyczne rośliny służyły jako tarcza ochronna między człowiekiem a szalejącym oceanem. Potężne fale straciły swoją siłę w namorzynach, ratując tych, którzy ich nie zniszczyli dla ich wygody i zysku.
Ceną za zakłócenie naturalnej równowagi i harmonii jest często ludzkie życie i zdrowie. Lasy namorzynowe, jak morze przez lustro, odzwierciedlają działania człowieka. Korzenie namorzynów są nagie, nie chronione przez glebę.
Lasy namorzynowe są otwarte dla wszelkiego rodzaju żywych stworzeń. Być może te bajeczne rośliny oczekują od człowieka takiej samej otwartości. W końcu pewnego dnia mogą chronić je przed niebezpieczeństwem, przykrywając je swoimi dziwacznymi gałęziami.